Wyjaśnia magazynowi Viajes National Geographic, że jest to zmiana paradygmatu, która zrewolucjonizuje każdą wizytę w Egipcie od teraz.
Kiedy 4 listopada 1922 r. Howard Carter odkrył zaginioną grobowiec Tutanchamona, nie mógł sobie wyobrazić, że najtrudniejsze dopiero przed nim: każdy przedmiot musiał zostać ponumerowany, zaznaczony na planie, opisany w karcie, narysowany i sfotografowany. Tak samo było z ponad 5000 przedmiotów zgromadzonych w wyposażeniu grobowca najpopularniejszego faraona starożytnego Egiptu. Metodyczny archeolog nie miał miejsca na improwizację. Następnie wszystko trzeba było przetransportować w górę Nilu do Muzeum Egipskiego w Kairze. Teraz eksponaty z grobowca Tutanchamona, które przez sto lat znajdowały się w kultowym budynku na placu Tahrir, zostaną przeniesione do nowego Wielkiego Muzeum Egipskiego (GEM), gdzie po raz pierwszy zostaną wystawione wszystkie razem.
Od Tahrir do GEM: sto lat po Howardzie Carterze
GEM, które zostanie oficjalnie otwarte 1 listopada, pozostanie zamknięte dla publiczności do 3 listopada, kiedy to otworzy swoje podwoje, inaugurując nową erę w historii egipskiej muzeografii. Nikt nie wyjaśni lepiej znaczenia ostatniego przeniesienia Tutanchamona niż David Rull, doktor egiptologii, profesor na UAB i UOC oraz współpracownik Historia y Viajes National Geographic, który przez ponad trzy dekady przemierzał Nil, przemierzał Saharę i prowadził wyprawy po Egipcie, Sudanie, Libii, Omanie i Arabii Saudyjskiej. Jest on również osobą, która mogła dotknąć nosa najsłynniejszego z faraonów.
To bardzo ważny krok jakościowy. Muzeum Tahrir osiągnęło swój limit: nie miało odpowiednich warunków. Z tego, co mogłem zaobserwować podczas mojej pierwszej wizyty w nowym muzeum, GEM nie tylko zapewni mu odpowiednią przestrzeń, ale także poświęci mu duże skrzydło, z optymalnym oświetleniem, temperaturą i konserwacją. To spektakularna zmiana paradygmatu muzealnego.
Czy jest to zatem coś więcej niż tylko zmiana siedziby?
Oczywiście! GEM to nowoczesne muzeum, którego wyposażenie wykracza daleko poza samą ekspozycję: są tam obszary przeznaczone do badań, konserwacji, pracy lokalnych i zagranicznych specjalistów. To podniesienie kolekcji do poziomu, na którym powinna być już dawno temu.
Jak przebiegało przenoszenie eksponatów?
Z tego, co wiem, podjęto ekstremalne środki. Oznacza to, że eksponaty są traktowane z wyjątkową troską. Istnieje cała sekcja niewidoczna dla publiczności, poświęcona konserwacji. Jest to wspólna praca egipskich profesjonalistów i międzynarodowych ekspertów.
Co powinniśmy wiedzieć o „skarbie” Tutanchamona poza słynną maską?
Cóż, jest to zbiór w spektakularnym stanie zachowania, mimo że został znaleziony ponad 100 lat temu. A co najważniejsze: nigdy nie został wystawiony w całości. Do tej pory oglądaliśmy wybrane, najbardziej efektowne eksponaty. W GEM po raz pierwszy będzie można zobaczyć całość wyposażenia grobowego faraona. To jest wielka nowość: całość. Cały Tutanchamon, dobrze zaaranżowany, dobrze oświetlony. Luksus.
Jakie przedmioty lub szczegóły Twoim zdaniem zmienią powszechne postrzeganie młodego faraona, gdy zobaczymy je razem?
Zrozumienie. Bardziej niż konkretny eksponat, myślę, że to, co nadaje temu wszystkiemu wymiar i sens, to fakt, że będzie można zobaczyć wszystko. Podkreślam: wszystko. Widząc kompletny zestaw, można zrozumieć, jak wyglądał pogrzeb, co zabierano do zaświatów, jak przebiegało przejście faraona do innego życia, i uzyskać niemal 360-stopniową perspektywę. A to jest coś niezwykłego. Nie ma żadnego innego grobowca, w którym zachowały się kompletne wyposażenie. Jest to unicum, coś naprawdę wyjątkowego.
Gdybyś miał to opisać jednym zdaniem.
Powiedziałbym: „Po raz pierwszy, Tutankhamon w całości”. Cały Tutankhamon w jednej sali, w jednym z największych i najnowocześniejszych muzeów na świecie. GEM będzie największym muzeum poświęconym jednej cywilizacji na świecie: kilometrowa fasada, dwanaście sal tematycznych i historycznych, przestrzenie edukacyjne, a wśród największych skarbów – skarby Tutanchamona i łódź Cheopsa.
